Terapia kofeinowa.

   Mam takie postanowienie, że w robocze dni nie będę piła kawy. Moja filiżanka kawy, składa się z połowy(czasami zdarza się, że z całej czubatej, jak mi się dobrze ręka zatelepie)łyżeczki rozpuszczalnej, zalana do połowy wodą, zaś drugą mlekiem. I wyobraźcie sobie, że po czymś takim nie mogę przespać nocy. Toż to nawet mocy żadnej nie ma. A jednak... Nigdy nie miałam problemu z zaburzeniem snu, zawsze zasypiam w minutę. Jednak zapach kawy ma na mnie niezwykle hipnotyzujące działanie, po czym skutek jest taki, że na drugi dzień jestem żywym trupem. Jeżeli czerwone oczy z sińcami i niewypoczęta cerą, można nazwać nie inaczej. Czy o to właśnie w tym chodzi? W taki sposób kawa uzależnia? Pierwszego dnia, zwykły, dobry człowiek wypije najpyszniejszą i ulubioną kawę jako niewinną zachciankę, a drugiego z przymus - dla pobudzenia. O nie, nie, nie. Nie mam zamiaru być niewolnikiem kofeiny. Kawa tylko w weekend. W weekend przeciętny młody człowiek nie śpi, a zwłaszcza ja, więc nie wpłynie to w żaden sposób na mój tryb życia. Także, kawusiu, do piątku!
    Chciałam jeszcze podziękować za miłe komentarze. Niby nic, a tak cieszy oko, że szok ;) Miło, że komuś podoba się to, co lubię robić.

Wiem, że to kompletny niewypał. Rysunek stary jak świat. Moja mama krótko powiedziała, że nie widać, że dziewczyna jest odwrócona(to wina jej braku wyobraźni). Ale sentyment jest ogromny.

Kiss.